تهیه شده توسط تحریریه سامانه کلاس آنلاین کلاس روم
رمزهای عبور، طبق تعریف، حریم خصوصی ما هستند. ما از آنها برای شناسایی خود در سیستم ها و دسترسی مجاز به مکانهایی که دیگران نباید به آنها دسترسی داشته باشند استفاده میکنیم.
هر حساب آنلاین یک هویت است، اما تنها در صورتی که مالک آن بتواند از آن استفاده نماید.
اما وقتی صحبت از گذرواژه کودکان می شود، بزرگسالان غالباً تغییر موضع می دهند، ادعای مالکیت می کنند و بدون لحظه ای تردید از قدرت پدر و مادر بودن خود استفاده می کنند.
حسابهای لو رفته
در طی دهه گذشته ، تقریباً ۱۰ هزار مورد نقض داده وجود داشته است که شامل انواع اطلاعات شخصی است، از معاملات مالی گرفته تا داده های سلامت. نقض داده ها اغلب به دلیل در دسترس بودن رمزهای عبور سرقت شده یا لو رفته است که به سرعت برای دسترسی به سایت های دیگر استفاده می شود. اگرچه در نقض داده ها هرگز قربانی ها مقصر نیستند، اما سرقت هویت بسیار آسان است زیرا اکثر افراد بیشتر از رمزهای ساده و تکراری برای ورود به سامانه ها و سایت های مختلف استفاده میکنند.
طبق مطالعه مک آفی که در سال ۲۰۱۳ انجام شد ، تا ۷۴ درصد والدین رمزهای ورود فرزندان خود را کنترل می کنند. به عبارت دیگر ، والدین روی دارایی ها و اطلاعات شخصی فرزندان خود نظارت کامل دارند و در واقع آنها حق جعل هویت از فرزند خود را دارند.
عناصر هویت
بزرگسالان با در اختیار گرفتن عناصر اصلی هویت کودکان در دوران رشد فرزندان خود را در معرض خطر قرار میدهند. چرا که کودکان معنای حریم خصوصی را خوب درک نمیکنند تا بتوانند در بزرگسالی به خوبی از آن محافظت کنند. آنها در همان دوارن رشد نیاز دارند با این مفهوم آشنا شده و در حفظ حریم خصوصی خود بکوشند.
آزادی داشتن در زمینه ی کنترل گذرواژه های شخصی آنها تأثیر مستقیم و پایداری در درک نه تنها مفهوم هویت ، بلکه مفاهیم مهم محرمانه بودن ، اعتماد و حقوق بشر دارد.
کودکان درک کاملی از ماهیت اعتبارنامه دسترسی و چگونگی ارتباط آنها با هویت خود ندارند. هرچند این مفاهیم را به مرور فرا خواهند گرفت و آنها را درک خواهند کرد، کودکان در طول زمان و با آنچه اطراف خود می بینند و می آموزند این مفاهیم را درک میکنند. و در واقع این اجتماع و اطرافیان و بزرگسالان هستند که مفاهیم مربوط به هویت و حریم خصوصی را به آنها آموزش میدهند. هرچه کنترل بر روی کودکان بیشتر باشد آنها درک کمتری از این مفاهیم خواهند داشت.
برخی نیز برای برداشتن بار مسئولیت رمزهای عبور حساب های کاربری خود را به اشتراک میگذارند و به این ترتیب اگر مطلبی از صفحات شخصی آنها منتشر شد که مفهوم مناسبی نداشت، این امر را به گردن دیگران می اندازند و از خود رفع مسئولیت میکنند. چرا که به جز آنها افرادی دیگر نیز به رمز عبور و اطلاعات ایشان دسترسی داشته اند.
سیستم عامل های آموزشی آنلاین
با ظهور سیستم های اموزش آنلاین ، فروشندگان و ارائه دهندگان این سیستم های آموزش این امکان را برای هیئت مدیره مدارس فراهم کرده اند که بتوانند تعداد زیادی حساب کاربری برای دانش پذیران خود ایجاد کنند. به دلیل فقدان استانداردهای امنیتی قابل اجرا ، تخمین آمار در کانادا دشوار است. با این حال ، در ایالات متحده ، مدارس دولتی از سال ۲۰۰۵ تاکنون ۲۴٫۵ میلیون مورد از۱،۳۲۷ مورد، اطلاعاتشان درز کرده و در واقع لو رفته است.
بهترین راهکار در این زمینه این است که دانش پذیران با اولین ورود بتوانند رمز عبور و نام کاربری خود را تغییر دهند و این اطلاعات تغییر یافته را در اختیار شخص دیگری قرار ندهند. به این ترتیب امکان هرگونه سواستفاده از اطلاعات شخصی و صفحات اجتماعی خود را غیرممکن می سازند.
داده و شهرت
با ایجاد حساب های کاربری و کنترل روی آنها از طریق مدارس، در صورت لو رفتن اطلاعات دانش پذیران، مسئولیت مستقیم این امر به عهده ی مدرسین و مسئولان مدرسه است. چرا که آنها می بایست سخت گیری لازم جهت حفظ حریم شخصی دانش پذیران خود را می داشتند.
بدین ترتیب آنها نه تنها باعث می شوند داده های شخصی ارزشمند دانش پذیران به خطر بیفتد، بلکه موجب می شوند آبروی آنان نیز خدشه دار شود. به عنوان مثال ، یک مدیر می تواند از حساب دانشجویی برای بارگیری مطالب غیرقانونی یا انجام فعالیت های غیرمجاز استفاده کند. چنین فعالیتی به طور بالقوه باعث آسیب طولانی مدت به اعتبار دانش پذیر می شود.
والدین و کنترل و هویت
اما در موارد بسیاری که بزرگسالان کنترل اطلاعات کاربری فرزندان خود را به دست می گیرند ، چه می کنید؟ تا زمانی که بزرگسالان و والدین حق خود می دانند که بر حریم خصوصی فرزندان نظارت تام داشته باشند، تا وقتی که کودکان از کنترل انحصاری بر هویت دیجیتالی خود محروم شوند ، سردرگمی درباره آنچه دقیقاً حق داشتن حریم خصوصی است ، ادامه خواهد داشت.
در واقع با توجه به سن کودک و مدت زمانی که حق داشتن حریم خصوصیش نقض شده، میتواند در ایجاد هویت شخصی کودک اثر منفی بگذارد. خصوصا در این زمان که با توجه به دنیای مدرن، هویت کودکان با هویت دیجیتالیشان پیوند خورده است، چنین تجربه هایی می تواند سردرگمی برایشان ایجاد کند.
برای کنترل ایمنی دانش پذیران کم سن بهتر است بجای نظارت و در اختیار داشتن رمز عبور و نام کاربریشان، محیط اینترنت را برایشان امن تر کنیم. این امر با روش های ساده ای مانند فیلتر کردن سایت ها و منابع اطلاعاتی مشکل دار برای کودکان امکان پذیر است.