از همان کودکی اطلاعات جدیدی به ما می آموزند تا وسیله ای برای جلوگیری از مجازات یا کسب پاداش باشد.
این از زمانی شروع می شود که ما بچه های کوچکی هستیم و میخواهیم مهارت های اجتماعی ابتدایی را یاد بگیریم و تا پایان دوران تحصیل به صورت نمرات رسمی درسی این امر ادامه می یابد.
این روش هیچ مشکلی ندارد.
یادگیری مبتنی بر پاداش چیزی فراتر از ارائه مشوق است، اما در واقع می تواند درگیری ایجاد کند.
اساساً، شما می توانید پاداشهای خود را برای تقویت نه تنها محتوا، بلکه برای تشویق رشد رفتار و همکاری طراحی کنید.
پاداش رانندگی با کسب درآمد
ارائه پاداش در یک محیط کلاس درس چیز جدیدی نیست. بنابراین جای تعجب نیست که این مفهوم در زمینه یادگیری نیز کاربرد دارد، که اغلب از طریق ابتکارات گیمیفیکیشن رایج است.
گیمیفیکیشن استفاده از تفکر و سازوکارهای بازی در تلاش برای آموزش یک مفهوم یا مهارت مهم است.
در ساده ترین شکل، می تواند به شکل امتیازات یا نشان هایی باشد که برای دریافت یک امتیاز خاص در یک آزمون پاداش می گیرند.
پیوند دادن این موضوع با مفهوم پاداش، تنظیم برنامه ای است که به افرادی که این امتیازات و نشان ها را کسب می کنند، اجازه می دهد نتیجه دلخواه خود را بدست آورند.
به عنوان مثال، در شرایط شرکتی، این می تواند به صورت پاداش دادن به کارمندان با امتیاز و نشان برای گرفتن تعداد مشخصی از ساعت های آموزش آنلاین باشد و سپس به آنها اجازه می دهد یک روز تعطیلات اضافی نیز داشته باشند.
همانطور که می توانید تصور کنید، این یک سناریو نسبتاً فریبنده برای بسیاری خواهد بود.
با فرض اینکه شما معیارهای ارزیابی مناسبی را برای محافظت در برابر ساعات آموزش توسط افراد در نظر گرفته اید، این مزایا هم برای کارفرما و هم برای نیروی کار خوب است.
البته این فقط یک سناریو (نسبتاً ساده) است. هنوز هم جای تعجب نیست که برنامه هایی مانند Credly همچنان محبوب هستند. استفاده صحیح از گیمیفیکیشن و جوایز می تواند ابزاری بسیار قدرتمند باشد.
اگر یک برنامه مهارت آموزی دارید، شاید باید ارزیابی کنید که آیا یک برنامه بازی سازی و پاداش برای سازمان شما منطقی است یا خیر.
آیا به درستی انجام شده؟ و اگر این طور باشد به احتمال زیاد شاهد افزایش نرخ اتمام دوره، مهارت کارمندان و رضایت شغلی خواهید بود.