راهکارهای کمک به دانش پذیران جهت غلبه بر اهمال کاری

اهمال کاری دامی است که بسیاری از دانش پذیران در آن گرفتار می شوند. چگونه می توانید استراتژی های مفیدی ارائه دهید که به آنها در ادامه کار کمک کند؟

همه ما این احساس را تجربه کرده ایم: در مواجهه با وظیفه ای که ناخوشایند، دشوار یا ظاهراً غیرممکن به نظر می رسد ، معمولا بهانه ای برای به تعویق انداختنش پیدا کرده ایم. در بعضی موارد ، این کار می تواند به اندازه برقراری تماس تلفنی برای تعیین وقت ملاقات با دندانپزشک پیش پا افتاده باشد ، یا اینکه یک چالش مکرر مانند داشتن ورزش منظم در طول هفته. این حتی می تواند یک هدف مادام العمر یا پروژه ای باشد که ما عمیقاً روی آن سرمایه گذاری کرده ایم. با این وجود به هر طریقی ، بزرگ یا کوچک ، آسان یا دشوار ، متنفر یا دوست داشتنی ، تعلل در کار مانع می شود.

به گفته جوزف فراری ، PhD ، استاد روانشناسی در دانشگاه DePaul در شیکاگو ، “همه کارها را به تعویق می اندازند ، اما همه افراد معطل نیستند.” تحقیقات او نشان می دهد که حدود ۲۰٪ از بزرگسالان در ایالات متحده معطل کننده های مزمن هستند. این نشان دهنده یک مشکل بسیار جدی است که با گفتن جمله ی ساده “باهاش دست و پنجه نرم کن و کار رو تمام کن” قابل جبران است.

تعلل در یادگیری تأثیر مستقیمی در موفقیت افراد خواهد داشت. فراگیرانی که با اهمال کاری دست و پنجه نرم می کنند به احتمال زیاد ضرر میکنند ، دوره را ناقص می گذارند و برای ادامه ثبت نام نمی کنند. با این حال با ارائه استراتژی های موثر به فراگیران خود (و ساختار دوره خود به گونه ای که آنها را تشویق کند) ، می توانید کارهای زیادی انجام دهید و به فراگیران خود کمک کنید تا تعلل را برطرف کنند.

1. علت را شناسایی کنید.

اهمال کارها تنبل نیستند و برخلاف آنچه شما انتظار دارید ، آنها حتی بی انگیزه نیستند. غالباً انگیزه درونی آنها با عامل دیگری درگیر است و منجر به بلاتکلیفی می شود. شخصی که دلایل اهمال کاری خود را به درستی تشخیص ندهد ، می تواند کار را دشوارتر کند ، خصوصاً اگر باعث احساس گناه شود.

به عنوان مثال ، ممکن است یک فرد تعلل کننده از شکست بترسد ، به همین دلیل است که آنها کار بر روی یک پروژه محبوب را به تعویق می اندازند. ممکن است عدم اعتماد به نفس بر آنها غلبه کند ، در این صورت آنها باید بر موفقیت های گذشته تمرکز کنند. یا ممکن است از تصمیمی دردناک که ممکن است منجر به فداکاری شخصی شود ، اجتناب کنند. آشنایی و آگاهی از این مسئله کمک می کند تا افراد متوجه شوند چیزی که آنها را نگران کرده، غیر قابل حل نیست و آنها از یک مشت کاه، کوه درست کرده اند.

2. بر یک محرک تمرکز کنید.

انتخاب یک محرک – یا تمرکز مجدد روی محرک اصلی – می تواند به یک یادگیرنده کمک کند انرژی کافی را برای شروع کار در وظیفه خود بدست آورد.

چگونه می توانید انگیزه های یک یادگیرنده را به او یادآوری کنید؟ برای اولین بار ، می توانید از یک دانش پذیر بخواهید که انگیزه ی بزرگ خود را در ابتدای دوره یادداشت کند و سپس اگر برای چند روز وارد سیستم نشد ، برای او ایمیل بفرستید. یا ممکن است شما به یک یادگیرنده ایمیل ارسال کنید و به او پیشنهاد دهید در مورد انگیزه ای کوتاه مدت فکر کند.

3. وظایف را در اولویت قرار دهید.

گاهی اوقات ، اهمال کاری نسبت به کارهای مهم تر و تمرکز روی کارهای بی نتیجه باعث چالش میشود. این بهره وری کاذب می تواند احساس فرسودگی را در یادگیرنده ایجاد کند در حالی که به نتیجه مطلوبی دست نیافته است.

با تعیین اولویت های مشخص به فراگیران خود کمک کنید تا از این مشکل جلوگیری کنند. تکالیف “خارج از برنامه” را برای بعد از انجام مهمترین کارها بگذارید.

۴- لیست کارها را کاهش دهید.

یکی دیگر از عوامل به تعویق انداختن و تعلل این است که گاه یادگیرنده با یک لیست طولانی برای انجام وظایف روبرو می شود که باید همه آنها را انجام دهد. کمک به دانش پذیران در کاهش لیست کارها می تواند به آنها انگیزه لازم برای پیشبرد سایر وظایفشان را بدهد.

برای کاهش یک لیست بیش از حد طولانی برای انجام کار ، با حذف کارهایی که ضروری نیستند شروع کنید. اگر آنها هنوز هم وظایف مهمی هستند ، آنها را به لیستی منتقل کنید تا بعداً به آنها رسیدگی شود. سپس، به کارهای باقی مانده نگاه کنید و “کارهای آسان” را شناسایی کنید. اینها کارهای ساده ای نیستند ، همانطور که در بالا در مورد آنها بحث کردیم ، بلکه وظایف مهمی هستند که می توانند در عرض چند دقیقه به سرعت انجام شوند. با کم کردن وظایف کوچک ، یادگیرندگان شما مجال می یابند تا روی کارهای بزرگتر تمرکز کنند.

۵- برنامه را به دقیقه تغییر دهید.

به تأخیر انداختن معمولاً نتیجه استرس است و متأسفانه استرس اضافی فقط می تواند مشکل را تشدید کند. برخی از فراگیران ، وقتی تحت فشار قرار می گیرند ، به برنامه ریزی فشرده ای روی می آورند که آنها را تا آخرین لحظه مشغول می کند. این برنامه ها تقریباً معکوس عمل میکنند و باعث می شوند که یک یادگیرنده نسبت به حجم کار خود وحشت بیشتری داشته باشد.

درعوض ، فراگیران خود را تشویق کنید که برنامه بیش از حد سفت و سخت را لغو کنند ، و به جای آن در مدت زمانی انعطاف پذیر برنامه ریزی کنید. این همچنین به آنها کمک می کند تا در مورد آنچه می توانند به دست آورند منطقی تر باشند.

6. بار کار را به چند قسمت قابل کنترل تقسیم کنید.

یادگیرندگان گاهی قربانی یک چرخه می شوند ، جایی که آنها برای مدت کوتاهی شدیداً فعال می شوند ، سپس ناامید و خسته می شوند و سپس در شروع دوباره کار خود احساس ناتوانی می کنند زیرا آنها آن را از نظر ذهنی با چرخه کار قبلی مقایسه می کنند.

با یادگیری مطالب قطره ای به دانش پذیران خود کمک کنید تا سرعت پایدارتری داشته باشند. هرچه یک فراگیر بیشتر به یک کار سازگار و قابل دستیابی عادت کند ،کمتر احساس وسوسه می کند که آن را به تعویق بیندازد.

7. استراحت عمدی داشته باشید.

گاهی اوقات فراگیران شما فقط به یک استراحت احتیاج دارند. نکته کلیدی در اینجا این است که آنها چه نوع استراحتی را انجام می دهند. بسیاری از افراد تعلل کننده زمان اضافی خود را با پیمایش در فیس بوک یا خواندن آنلاین مقالات و چرخیدن در محیط مجازی به هدر می دهند. مشکل این است که آنها با این محتواها به روز نمی شوند. در عوض ، آنها اغلب بیشتر از همیشه احساس دلسردی می کنند.

فراگیران خود را تشویق کنید تا درباره وقفه های خود فکر کنند. از آنها بخواهید كه برای بلند شدن و پیاده روی ، تهیه ی یك غذا یا خواندن كتاب برنامه ریزی كنند. این تمرکز بر حفظ آرامش می تواند به آنها کمک کند تا از خستگی و کلافگی خارج شوند و به آنها کمک کند تا با پایان یافتن زمان استراحت ، دوباره به کار خود بپردازند.

۸- کمک بخواهید.

سرانجام ، مطمئن شوید که فراگیران شما در صورتی که واقعاً با مشکلی روبرو هستند ، جایی برای مراجعه و عنوان مشکل خود داشته باشند. در تالار گفتمان خود موضوعی ایجاد کنید که فراگیران بتوانند هنگام یادگیری در آن مشکلات خود را به اشتراک بگذارند. به آنها بگویید که درباره آنها قضاوت نمی کنید و منابعی را برای کمک به آنها در ادامه کار ارائه دهید. ممکن است دریابید که تغییر نگرش ذهنی یادگیرنده شما در مورد اهمال کاری ، کلید هدایت آنها برای عبور از آن است.

اهمال کاری بیش از حد ، اولین قدم برای فرسودگی یادگیرندگان است. پس سریعا از آنها پشتیبانی کنید و آنها را برای مدت طولانی حفظ کنید.

و به یاد داشته باشید: به تعویق انداختن احتمالاً چیزی است که با آن روبرو هستید. اگر در تهیه مطالب دوره ای تلاش می کنید ، ابتکارات بازاریابی خود را تنظیم می کنید یا به فراگیران پاسخ می دهید ، شاید وقت آن رسیده باشد که خود برخی از این نکات را امتحان کنید.