دوره آموزش الکترونیکی شما نیاز به چک لیست های بهتری دارد وقتی از آنها به درستی استفاده شود، چک لیست می تواند یک کمک آموزشی مفید باشد.
افراد در مقابل چک لیست ها دو موضع دارند، یا آنها را دوست دارند یا از آنها متنفر هستند. برای چنین ابزاری ساده، چک لیست ها واکنش های شدیدی را برمی انگیزند. بعضی ها قسم می خورند که نمی توانند روز خود را بدون چک لیست برای ادامه کارشان پشت سر بگذارند. برخی نیز می گویند تنها نگاه کردن به آنها باعث اضطراب آنها می شود.
چک لیستی که نادرست نوشته شده می تواند رعب و وحشت را در افراد ایجاد کند. چک لیست های ضعیف می توانند طاقت فرسا و بدون جهت باشند و یادگیرندگان خود را دچار احساس ناتوانی و شکست کنند. اما یک چک لیست کامل و مکتوب، فراگیران را درگیر خود می کند و باعث می شود احساس انگیزه و اعتماد به نفس داشته باشند.
یک چک لیست خوب می تواند:
- به دانش پذیر کمک کند کارهای لازم را انجام دهد.
- برای تجربه یادگیری آنها ساختاری ایجاد کند.
- توجه آنها را به جزئیات مهم جلب کند.
- پس از اتمام کارها و تمام شدن چک لیست احساس تحقق ایجاد می کند.
بنابراین چگونه قبل از شروع از اشتباهاتی که می توانند برنامه ریزی دوره شما را شکست دهند، جلوگیری می کنید؟ چگونه می توانید لیست هایی را بنویسید که عبور از خط پایان را برای شما دل انگیزتر کند؟
این نکات راهنمای شما خواهند بود.
- چک لیست ها را کوتاه و دقیق تنظیم کنید.
چک لیست ها در برخی مشاغل که عدم توجه به جزئیات می تواند منجر به شکست اساسی شود، به عنوان یک ابزار شغلی مورد استفاده قرار می گیرد. این چک لیست ها به عنوان یک ابزار حافظه نوشته شده اند، بنابراین پزشکان، اپراتورها، مکانیک ها و خلبانان هنگام انجام کارهای پیچیده می توانند به چنین چیزی رجوع کنند و از آن بهره مند گردند.
اما به عنوان یک ابزار یادگیری، این چک لیست های طولانی و فرآیند گرا بیشتر از اینکه به افراد کمک کند، مانع دانش پذیران شما می شوند. یک چک لیست بیش از حد طولانی به سرعت احساس طاقت فرسا بودن را بوجود می آورد و باعث می شود دانش پذیران قبل از شروع کار خود را شکست خورده ببینند. درعوض بهتر است آنها را به قطعات قابل هضم تقسیم کنید و فقط به همان اندازه که دانش پذیر برای انجام مرحله بعدی خود نیاز دارد، چک لیست به او ارائه دهید.
- وظایفی را که قابل اجرا هستند بنویسید.
مشکل دیگری که چک لیست ها با آنها رو به رو می شوند این است که به مشکلات آمیخته شده و گاهی باعث ابهام می شوند، حتی اگر انجام یک کار دشوار نباشد. اگر یک یادگیرنده نداند چگونه آن را انجام دهد، ممکن است ترسناک باشد. بدتر از همه ی اینها، وقتی بیشتر ما با کاری روبرو هستیم که نمی دانیم چگونه آن را انجام دهیم معمولا آن را به تعویق می اندازیم.
موارد چک لیست خود را ارزیابی کنید و مطمئن شوید که در سطح مهارت دانش پذیران شما هستند. در صورت لزوم، توضیحات یا یادآوری های کوتاهی در مورد چگونگی انجام آن کار ارائه دهید. به دنبال مواردی بگردید که گسترده یا باز باشد (“لیست واژگان خود را مطالعه کنید”) و آنها را خاص کنید (“ده کلمه را از لیست واژگان خود بخاطر بسپارید”).
- مراحل را به ترتیب یا بر اساس اولویت لیست کنید.
چک لیست ها یک روش طبیعی برای سازماندهی کار است تا بتوان با آن کارایی بیشتری داشت. به عنوان مثال، وظایفی که باید به ترتیب خاصی اتفاق بیفتند باید به همان ترتیب و حتی الامکان نزدیک به یکدیگر نوشته شوند. یک چک لیست بی نظم به احتمال زیاد منجر به گیجی و اشتباه می شود. اما فهرست كردن مراحل به ترتيب، مانند فهرست، مي تواند به فراگيران كمك كند تا بين وظايفي كه براي انجام آنها انجام روی کاغذ آورده شده اند و نتايج آنها، ارتباط برقرار كنند.
به همین ترتیب، چک لیست ها می توانند موارد را اولویت بندی کنند تا دانش پذیران بتوانند وقت خود را با کارآیی بیشتری متمرکز کنند. این ممکن است به معنای آوردن کارهای ساده تر در ابتدا باشد، به طوری که فراگیران با انجام سریع برخی از کارهای خود یا صرفه جویی در زمان خود تا پایان احساس انگیزه کنند، بنابراین می توانند بیشتر انرژی خود را به مهمترین کارهای خود اختصاص دهند. به طور کلی چک لیست به کارهایی که دانش پذیر باید در طول روز برای یادگیری خود انجام دهد، جهت می بخشد.
۴ – کارهای شبیه به هم را با هم گروه کنید.
همه چک لیست ها شامل ترتیب یا اولویت نیستند. در بعضی موارد، کافی است که کارهای مربوطه را کنار هم نگه دارید تا فراگیران بتوانند همزمان در یک زمینه از کار خود تمرکز کنند.
برای یک دوره آنلاین، این ممکن است به معنی گروه بندی وظایف آموزشی مربوط به امنیت سایبری در یک چک لیست، وظایف مربوط به صورتحساب در یک لیست دیگر باشد. بنابراین دانش پذیران از یک قسمت از دوره به قسمت دیگر نمی پرند.
۵- از “فهرست های انجام شده” برای بازبینی مطالب یادگیرنده استفاده کنید.
سرانجام، برای دانش پذیرانی که توسط چک لیست ها مضطرب می شوند، به جای آن از “لیست های انجام شده” استفاده کنید. “لیست انجام شده” به عنوان یک چک لیست از هیجان موفقیت برخوردار است، اما با هیچ یک از پیشگویی، تعلل در کار بوجود نمی آورد. آنها همچنین برای افزایش اعتماد به نفس در یادگیرنده موثر هستند، زیرا به جای کارهایی که در پیش است، تمرکز خود را بر پیشرفتی که یک دانش پذیر قبلاً داشته است نگه میدارد.
شما می توانید در پایان هر درس یا ماژول “لیست انجام شده” ایجاد کنید تا همه مواردی را که در آن درس آورده اید مرور کنید، یا می توانید از دانش پذیران خود بخواهید که یک لیست بنویسند. درخواست از دانش پذیران برای نوشتن آنچه که به دست آوردند می تواند روشی موثر برای کمک به آنها در یادآوری حافظه خود باشد و یک نوع فعال تر از یادگیری است تا صرفا ذکر لیست کارهایی که انجام داده اند.
یک چک لیست خوب باید یک کمک شناختی باشد نه یک منبع استرس.
نکته ای که همیشه باید در مورد چک لیست ها باید به خاطر بسپاریم این است که آنها قرار است به حجم کار نظم دهند نه اینکه هرج و مرج ایجاد کنند. اگر هنگام مشاهده چک لیست هایی که برای دوره خود ایجاد می کنید دچار استرس می شوید، وقت آن است که قدم بردارید، کمی نفس بکشید و بخاطر بسپارید که اگر احساس خستگی مفرط کنید، فراگیرانتان حتی بیشتر از شما این احساس خواهند کرد. همچنین این خستگی علامت طولانی بودن درس شماست و باید به قطعات کوچکتر تقسیم شود. بهتر است درس های کوتاه تر نسبت به درس های کم فهم و طاقت فرسا داشته باشید.