آنلاین شدن امر آموزش چه تبعاتی را به دنبال دارد؟
تهیه شده توسط تحریریه سامانه کلاس آنلاین کلاس روم
افزایش نگرانی در مورد شیوع ویروس کرونا باعث شده است که تعداد فزاینده ای از مدارس، آموزشگاه ها و دانشگاه ها کلاس های حضوری را لغو کرده و کلاسها را به صورت آنلاین برگزار کنند.
چقدر سخت خواهد شد؟
تبدیل کلاسها از حضوری به آنلاین در مواقع اضطراری بی سابقه نیست. این کار قبلاً با حوادث محلی مانند طوفان و زلزله و آلودگی هوا انجام شده است. اما شرایط پیش آمده پس از شیوع کرونا، وضعیت دیگری است. این یک مشکل جهانی است. تغییر ناگهانی آموزش به صورت آنلاین به صورت بلند مدت، مراکز آموزشی را با چالش های زیادی روبرو کرده است. این امر مستلزم این است که اساتید، معلمین و مدرسین با آموزش آنلاین آشنا شده و روش های تدریس خود را با آن تطبیق دهند، از ابزارهای جدید استفاده کند و تولید محتوای مناسب نمایند.
آموزش این روش چقدر متفاوت خواهد بود؟
برای کلاسهایی با تعداد زیادی دانش پذیر ، به راحتی می توان گفت که سخنرانی کلاس می تواند به پخش وب یا فیلم ضبط شده منتقل شود. اما تماشای یک ساعت سخنرانی آنلاین برای دانش پذیر به اندازه نشستن در یک کلاس درس زنده جذاب نیست. تحقیقات نشان داده است که بسیاری ازدانش پذیران پس از مدت کوتاهی مشاهده یا توجه به سخنرانی های آنلاین، آن را متوقف می کنند و از کلاس خارج می شوند.
به عنوان مثال ، یک مطالعه نشان داد که دانشجویان تمایل دارند بعد از شش دقیقه تماشای فیلم سخنرانی را متوقف کنند ، صرف نظر از اینکه فیلم به طور کلی طولانی است. در مقابل ، تحقیقات نشان می دهد که در طول سخنرانی های حضوری ، چالش کاهش توجه بسیار کمتری وجود دارد، و اولین خستگی و عدم تمایل به ادامه ی توجه و شنیدن کلاس بین ۱۰ تا ۱۸ دقیقه بعد از شروع کلاس اتفاق می افتد.
مدرسین می توانند با ضبط سخنرانی های کوتاه و متمرکز ویدئویی و یا ایجاد تعامل با دانش پذیران از جمله نظرسنجی ها و بحث های مربوط به موضوع در جلسات آنلاین خود ، این خستگی را کاهش دهند. با این حال ، این راه حل ها نیاز به برنامه ریزی بیشتر و استفاده از فن آوری دارند.
برای کلاسهایی با دانش پذیران کمتر، دانش پذیران و مدرسین باید با انواع مختلف تعاملات ، چه از طریق ویدئو یا بحث مبتنی بر متن ، سازگار شوند. اگرچه بسیاری از فناوری های آموزشی وجود دارد که فعالیت های درسی را جذاب تر میکند ، اما اکثر مدرسین قادر به استفاده از این روش ها نیستند و بسیاری از دانش پذیران نیز آماده استفاده از آنها نخواهند بود.
بزرگترین چالش ها کدامند؟
مدرسین ممکن است با چگونگی اجرای آزمونها و آزمونهای آزمایشی و یا ارزیابی فعالیتهایی مانند سخنرانیها و اجراهایی که به طور معمول در کلاس با آنها روبرو می شوند، درگیر باشند.
برای هر یک از این چالش ها، هم راه حل های آموزشی و هم مبتنی بر فناوری وجود دارد. به عنوان مثال ، می توان آزمون هایی را به صورت کتاب باز طراحی کرد و نگرانیهای مربوط به تقلب را کاهش داد. مربیان می توانند از ابزارهای proctoring آنلاین استفاده کنند. سخنرانی ها را می توان ضبط و در فضاهایی بارگذاری کرد که مدرسین و دانش پذیران می توانند آنها را مشاهده کرده و نظرات و انتقاداتی را ارائه دهند.
یا می توان آنها را با استفاده از ابزار کنفرانس وب به صورت زنده انجام داد متأسفانه ، در موارد اضطراری مانند شرایط کنونی، زمان کمی برای بررسی و اجرای این راه حل ها وجود دارد.
محدود شدن دسترسی به کتابخانه ها ، آزمایشگاه ها و دیگر ساختمان ها در دانشگاه ها و مجازی شدن ممکن است پروژه های بزرگ تحقیقاتی را به تأخیر بیندازد یا مختل کند. کلینیک هایی که دانشجویان در آن ارائه خدمات به مردم را تمرین می کنند بسته می شود. انواع دیگر فعالیت ها ، مانند دفاع از رساله ها و پایان نامه های دانشجویی و مصاحبه های دانشگاهها برای جذب اعضای جدید هیئت علمی و کارکنان باید به صورت آنلاین انجام شوند و یا به تعویق می افتند.
آیا نقاط روشن مشاهده می کنید؟
پس از پایان بحران COVID-19، به دلیل افزایش تجربه و اعتماد به نفس در استفاده از ابزارهای لازم ، ممکن است مدرسان و سایر کارکنان به مقدار بیشتری از فناوری مجازی برای مواردی مانند ساعات اداری ، سخنرانی ها و جلسات استفاده کنند.
قطعا نه تمام دانش پذیران، ولی عده ی کثیری از آنها که تجربه ی مثبتی از روش آنلاین کسب می کنند، تمایل خواهند داشت که ادامه ی دوره های خود را نیز به صورت آنلاین بگذرانند.
در عین حال ، نگرش کلی نسبت به یادگیری آنلاین ممکن است بیش از هر زمان دیگر قطبی باشد. افرادی که برای استفاده از این فناوری یا دسترسی به خدمات مورد نیاز تلاش می کنند ممکن است شرایط استفاده از دوره های آنلاین را در مواقع بحرانی با شرایط عادی جامعه یکسان بدانند که این فکر البته اشتباه است و هرکدام از شرایط اضطرار و شرایط عادی، دارای شرایط خاص خود بوده و متفاوت هستند.
در هر صورت ،مدارس، دانشگاه ها، مراکز آموزشی و کارگاه ها در آینده آمادگی بیشتری برای تدریس آنلاین چه در شرایط برنامه ریزی شده و چه در موارد اضطراری خواهند داشت.