سه نظریه در طراحی آموزشی

طراحی آموزشی با توجه به تعداد دوره های آنلاین که امروز می بینیم، یک زمینه در حال رشد است.

این که ما براساس تجربه های یادگیری کارمان را گسترش دهیم و براساس آنها دوره ها را طراحی و ایجاد کنیم از اهمیت بالایی برخوردار است و این مهم هرسال دشوارتر می شود زیرا دوره های آنلاین برای به دست آوردن توجه دانش پذیران مدام با یکدیگر در حال رقابت هستند.

طراحان آموزشی وظیفه دارند بهترین روش را برای آموزش اطلاعات جدید به مخاطبان هدف پیدا کنند.

هیچ رویکردی “به اندازه ی متناسب برای همه” وجود ندارد.

هر طراح آموزشی که حرفه ای باشد، لازم است اهداف منحصر به فرد را در زمینه کسانی که دوره را می گذرانند، مشخص کند.

پس از برطرف شدن این موارد، روش ارائه ی محتوا می تواند انتخاب شود.

بسیاری از افراد با روش ADDIE در طراحی دوره آشنا هستند. این یک الگوی اثبات شده است که هر کسی می تواند هنگام ایجاد محتوای آموزشی از آن استفاده کند. اما این یک سیستم “رنگ بر اساس اعداد” نیست. شما باید براساس آنچه ADDIE به شما نشان می دهد انتخاب کنید.

یکی از این گزینه ها این است که کدام تئوری طراحی آموزشی ایده آل است:

  • ساختارگرایی(سازه)
  • شناخت گرایی
  • رفتارگرایی

در ساختارگرایی، یادگیرنده کنترل یادگیری خود را در دست دارد. این در فضای یادگیری آنلاین به معنای فراهم آوردن درجه ای از آزادی در روند یادگیری است.

شناخت گرایی، رفتارهای قابل مشاهده و قابل اندازه گیری فردی را بررسی می کند که تا زمانی که به طور خودکار انجام نشود تکرار می شود. این برای رویدادهای آموزش زنده به بهترین وجه مناسب است.

رفتارگرایی، رفتارهای جدید را مشاهده می کند و بر نحوه یادگیری تمرکز می کند. مولفه ی مهم برای موثر واقع شدن این نظریه، وجود یک فرایند اندازه گیری / گزارشگری است که هم قابل اعتماد و هم دقیق باشد.

شما می توانید از هر سه این نظریه ها استفاده کنید اما اغلب بهتر است یکی را انتخاب کنید.

سایر مقالات مجله تخصصی آموزش الکترونیکی: