آیا باید نام طراحی آموزشی را تغییر دهیم؟

به تازگی، کانی مالامد یک قطعه جالب در وبلاگ خود نوشت و نام جدیدی به “طراحی آموزشی” داد.

برای کسانی که ممکن است در این زمینه تازه وارد باشند، “طراح آموزشی” به کسانی که محتوای آموزشی را ایجاد می کنند، اطلاق می شود.

طراحان آموزشی، دوره های آموزش الکترونیکی، آموزش زنده، وبینارهای آموزنده و غیره را ایجاد می کنند.

آنها متخصص در استفاده از بهترین روش عملی برای به حداکثر رساندن تأثیر برنامه های یادگیری هستند.

این رشته ای است که اخیراً در حال محبوبیت در سراسر جهان می باشد.

چه چیزی در یک نام است؟

کانی در مقاله خود این دلیل را مطرح می کند که چرا طرفدار تغییر نام “طراحی آموزشی” به عنوان “طراحی تجربه یادگیری” است.

از نظر ماهیت، نامگذاری تأکید بیشتر بر تجربه را نشان می دهد تا عنوان فعلی طراحی آموزشی.

کمی مردد هستیم که بگوییم این تغییر بالقوه صنعت “بهترین چیز ” است، اما می بینیم که چگونه می تواند منطقی باشد.

گرچه با سه دلیلی که کانی در وبلاگ خود ذکر کرده موافق هستیم و این تغییر را دوست داریم. به این دلیل که توجه ما را از “مربی” به “یادگیرنده” معطوف می کند.

طراحی آموزشی تأکید بر “فرستنده پیام” دارد. البته این روش مشکلی ندارد. با این حال، اخیراً ابزاری که هم برای آموزش الکترونیکی و هم برای آموزش زنده استفاده می کنیم با اهمیت بیشتری در “گیرنده پیام” ایجاد شده اند.

عنوان طراح تجربه یادگیری بسیار با این نوسان ادراک مطابقت دارد.
در حالی که این تغییر نام محاسن خود را دارد، اما چقدر ضروری است؟

آیا با حفظ طراحی آموزشی به عنوان استاندارد صنعت چیزی از دست می دهیم؟

احتمالا نه.

تغییر روش ارجاع ما به چیزی در هر صنعتی نمی تواند مجبور باشد. در واقع، انجام این کار واقعاً کار دشواری است.

حتی پس از گذشت چند سال، مردم هنوز به اسکورم مراجعه می کنند، نه به این دلیل که فکر می کنند فناوری بهتری است، بلکه به دلیل اینکه اسکورم بیش از یک دهه است یک نام استاندارد صنعت است.

مردم آن را می دانند و روزانه به آن مراجعه می کنند.

تا زمانی که موسسات رسمی آموزشی عنوان مدارک و برنامه های گواهینامه خود را تغییر ندهند، تغییری نیز نخواهیم دید.

با این وجود، تغییر پیشنهادی از طراحی آموزشی به طراحی تجربه یادگیری جذاب است.

سایر مقالات مجله تخصصی آموزش الکترونیکی: