منطقه خاکستری تغییر

فناوری مشاغل و مهارت های آینده را مختل می کند

به نظر می رسد یک چیز واضح است، و آن اقدامات دولت ها، سازمان ها و افراد است، در حالی که در این منطقه خاکستری، بدون شک برنده و بازنده در سطح جهانی مشخص خواهد شد.

با توجه به همه چیزهایی که در خطر است، رهبران، مدیران اجرایی، مدیران و افسران، و بسیاری در نیروی کار عمومی باید فوراً به سرعت عمل کنند و با مسائل و فرصت‌هایی که منطقه خاکستری ایجاد می‌کند، همگام باشند.

اندازه‌گیری ناحیه «خاکستری» حداقل چالش برانگیز است و بهترین راه برای انجام این کار بسیار مورد بحث است.

یکی از رایج ترین معیارها، ارزش دلاری پیش بینی شده تخمینی بازار جهانی است.

در اوایل سال جاری، این کار برای هفده فناوری که به سرعت در حال ظهور هستند، انجام شد که در انقلاب فناوری در حال حاضر پیشرو هستند.

به نظر می رسد ارزش بازار جهانی نزدیک به ۶٫۹ تریلیون دلار تا سال ۲۰۲۵ تخمین معقولی باشد.

برای بیان این موضوع، رقم ۶٫۹ تریلیون دلاری بیشتر از تولید ناخالص داخلی (GDP) برای همه کشورهای جهان به جز دو کشور است. این کشورها آمریکا هستند و چین در رتبه دوم قرار دارد.

به راحتی می توان با چنین رقم بزرگی دید که پذیرش و استفاده از هفده فناوری مورد استفاده قرار گرفته و به سرعت در سراسر جهان گسترش می یابد.

فناوری های نوظهور

با چنین پذیرش گسترده ای از آن هفده فناوری نوظهور و برآورد فروش بازار بزرگ آنها، درجه تغییر و اختلال باید قابل توجه باشد.

بررسی اختلال در هر یک از این فناوری های نوظهور به صورت جداگانه نشان دهنده یک اختلال گسترده نیز است.

با استفاده از مقیاس ۱ (پایین) و ۵ (بالا) بودن میانگین سطح اختلال برای این انقلاب فناوری بر اساس داده های موجود ۴٫۱۲ است.

اگر بخواهید به نحوی تعامل چندگانه از این فناوری های نوظهور (بین یکدیگر) را محاسبه و لحاظ کنید، سطح اختلال باید افزایش یابد.

لازم به ذکر است که این ارقام به شدت تحت تأثیر شرایط عمومی اقتصادی در داخل هر کشور و تأثیر تجمعی آن بر اقتصاد جهانی خواهد بود.

اینجا جایی است که لاستیک با جاده برخورد می کند. در سال ۲۰۱۷، بی‌بی‌سی مقاله‌ای منتشر کرد و هشدار داد که اتوماسیون ۸۰۰ میلیون شغل را تا سال ۲۰۳۰ خواهد گرفت.

اخیراً، مک کینزی اظهار داشت ما تخمین می زنیم که بین ۴۰۰ میلیون تا ۸۰۰ میلیون نفر ممکن است به دلیل اتوماسیون آواره شوند و تا سال ۲۰۳۰ نیاز به یافتن مشاغل جدید داشته باشند.

آنها همچنین اظهار داشتند ۷۵ میلیون تا ۳۷۵ میلیون ممکن است نیاز به تغییر دسته های شغلی و یادگیری مهارت های جدید داشته باشند.

دشوار است که با چنین ارقامی نگوییم، اختلال در فناوری موضوعی نیست که در آینده ای نه چندان دور همه ما را تحت تأثیر قرار دهد.

وسعت تلاش‌های آموزش مجدد را که باید بر اساس آن ارقام انجام شود، در نظر بگیرید.

چه زمانی تمام دوره های آموزشی جدید ایجاد و برای تحویل در دسترس خواهد بود؟

همچنین مهم است که بدانید این ارقام صرفاً بر اساس اتوماسیون است و نه کل اختلالی که هفده فناوری نوظهور با خود به همراه خواهند داشت!

تحلیل عاملی

تعیین اینکه کدام یک از فناوری‌های مخرب برای شما و یا سازمان شما بیشترین معنا را دارد و کشف آن‌هایی که فرصت‌های جدید ایجاد می‌کنند ضروری است.

این احتمالاً بزرگترین منطقه خطر را ایجاد می کند. اگر اشتباه می کنید چه؟ در اینجا پنج مورد از مهمترین نگرانی ها را بررسی می کنیم.

این بر اساس آنچه معمولا به عنوان تحلیل ۵ عاملی شناخته می شود ایجاد می شود – چه کسی، چه چیزی، کجا، چه زمانی و چگونه.

1. برای اطلاعات دقیق بی‌طرفانه درباره عوامل ایجاد اختلال که از نظر شما مهم‌تر است، به چه کسی می‌توانید اعتماد کنید؟
2. چه حوزه هایی بیشترین اختلال را خواهند داشت و در چه بازه زمانی احتمال وقوع آن و پیامدهای آن بر شما و سازمان هایتان بیشتر است؟
3. این تغییر از کجا شروع خواهد شد و برای به دست آوردن دانش پیشرو (درسی) در مورد فناوری های نوظهور مخرب به کجا می روید؟
4. چه زمانی این اختلال شروع می شود و از تحقیقات به سمت پذیرش اولیه و تجاری سازی انبوه می رود؟
5. چگونه به طور مداوم بر اختلالات و تغییرات محیط جهانی که در آن رقابت می کنید نظارت می کنید؟

پس از یک وبینار اخیر در مورد اختلال در موضوع فناوری در حال ظهور، یکی از شرکت کنندگان تصمیم گرفت این فرآیند را آغاز کند. پس از مدت زمان کوتاهی در تجزیه و تحلیل، متمرکز بر این شد که فرد و سازمان آنها به احتمال زیاد دچار اختلال می شوند.

بایست و فکر کن، خودت را جای آن فرد بگذار. در چنین شرایطی مسیر پیشرفت شما چگونه خواهد بود؟ چقدر مطمئن هستید که شما و/یا سازمانتان در حال حاضر در شرایط یکسان یا مشابه نیستند؟

شاید وقت آن رسیده است که به عنوان متخصصان اقدامات لازم را برای کشف این موضوع انجام دهیم. به هر حال، اگر ما پیشگیرانه عمل نکنیم و برای تغییرات مخربی که شروع شده اند آماده نباشیم، آینده ما ب می تواند در خطر باشد.