آیا در سال ۱۴۰۴ هنوز فرزندانمان را به مدرسه می فرستیم؟

آیا در سال ۱۴۰۴ هنوز فرزندانمان را به مدرسه می فرستیم؟


تاکنون ، بیشتر شما احتمالاً درباره دوره های آنلاین گسترده همگانی، موک (MOOC) که از دانشگاه هایی مانند MIT و استنفورد که به صورت آنلاین بصورت رایگان در دسترس هستند چیزهایی شنیده اید.

اما در مورد مهد کودک های آنلاین باز و گسترده، موک چطور؟ و یا مدارس ابتدایی آنلاین و گسترده؟

موک فرضیه های زیادی را درباره آینده آموزش عالی و معنای آن برای دانشگاه ها ارائه کرده است. اما اگر این ایده ها در مورد یادگیری آنلاین و ترکیبی به نتیجه منطقی خود برسد، تأثیر فناوری در آموزش و پرورش می تواند فراتر از دانشگاه ها باشد و در هر مرحله از آموزش و پرورش ظهور پیدا کند.

توسعه در دنیای دیجیتال

امروزه ، فناوری های آموزشی در سراسر مراحل رشد انسان ها ، از قبل از تولد تا آموزش عالی در دسترس هستند. کودکان تقریباً هر روز با استفاده از فناوری بزرگ می شوند.

یک مورد مهم، ویدیوی ویروسی Youtube است که نشان می دهد یک کودک ۱۲ ماهه با موفقیت در حال مرور یک iPad است در حالی که همان حرکات را در یک مجله کاغذی انجام نمی دهد.

برای اینکه موضوع را روشن کنیم، بگذارید مختصراً شما را با دنیای پر از فناوری کودکان (کودکان ۵ ساله و ۹ ، ۱۰ و ۱۲ ساله) آشنا کنیم.

برای این کودکان ، آشنایی با علت و معلول صفحه کلید ، ماوس و صفحه نمایش از همان سنین پایین ارائه شد. تقویت سایر فعالیتهای مناسب برای رشد ، مانند گروه بازی ، کتاب و مشارکت والدین و دسترسی به وب سایت هایی مانند ABC 4 Kids ، Nick Jr و cBeebies فراهم شد.

در مدارس ، وب سایت های آموزشی مانند Studyladder ، BrainPOP ، Mathletics و حتی Minecraft بخشی از تجربه یادگیری بچه هاست. معاشرت و کار گروهی نیز به عنوان بخشی از یادگیری از طریق محیط های آنلاین ، سیستم های مدیریت یادگیری مبتنی بر مدرسه و نرم افزار یادگیری اجتماعی تحت وب ، توسط مدرسین ارائه می شود.

رایانه های رومیزی یا لپ تاپ تنها یک عنصر است، کودکان امروزه همچنین در استفاده تلفن های هوشمند و تبلت ها تبحر بسیار دارند. مجموعه گسترده ای از برنامه ها وجود دارند که به طور خاص برای رشد کودکان طراحی شده اند.

برنامه هایی در مورد زبان ها ، ریاضیات ، علوم ، تاریخ ، جغرافیا ، هنر و موسیقی وجود دارد. حتی برنامه هایی برای کمک به کودک در زمینه نجوم طراحی شده است.

بومیان دیجیتال

فرزندان مربوطه ما در این مثال تنها نیستند. گزارش اداره آمار استرالیا (ABS) روند میزان ادغام فناوری در زندگی کودکان را در سال ۲۰۱۱ نشان می دهد.

این تحقیق نشان می دهد که در ۱۲ ماه قبل از آوریل ۲۰۰۹ ، بیشترین استفاده برای اینترنت فعالیت های آموزشی بوده است. اکثریت قریب به اتفاق (۸۵٪) کودکانی که از اینترنت در خانه استفاده می کردند از این اینترنت برای اهداف آموزشی استفاده می کردند ، در حالی که این میزان در سال ۲۰۰۶ ۸۲٪ بود.

فناوری نقش مهمی در رشد عصبی و شناختی کودکان امروزی دارد و مجموعه ای از اطلاعات در مورد زندگی و تحصیلات را در اختیار آنها قرار می دهد که ممکن است شامل مشارکت در آموزش عالی باشد.

آموزش فن آوری

باید بدانیم ابزارهای گسترده باز (رایگان) آنلاین و مطالب آموزشی از کجا آمده است؟
بودجه و تسهیل برنامه های گسترده آموزش آنلاین ممکن است برخی از اختلافات مشهود در توسعه زبان و سواد را معکوس کند.

از گهواره گرفته تا دانشگاه ، فناوری در آموزش و پرورش و رشد کودکان تاثیرگذار است. این امر می تواند به کودکان در توسعه سواد کمک کند و مهارت های خاص حل مسئله و تفکر انتقادی را در آنها پرورش دهد.
بیشتر این فناوری ها از قبل در کلاسها تعریف شده است. این روش آموزش را می توان از منظر هزینه های کم و در دسترس بودن مداوم بررسی نمود.

وجود مدارس الکترونیک و وجود آموزش های آنلاین به معنای نفی آموزش حضوری و یا مدارس سنتی نیست، مدارس تنها در زمینه پرورش مهارت ها و دانش کودکان فعالیت نمی کنند، بلکه رشد اجتماعی و عاطفی یکی از نقش های مهم آنهاست. به این معنی که حتی در عصر نوآوری و اقتصاد دیجیتال، ما هنوز هم باید فرزندان خود را به مدرسه بفرستیم.

با این حال ، همانند موک، تأثیر فناوری دیجیتال و نوآوری سوالاتی را در مورد چگونگی ماهیت تحصیل می تواند ایجاد کند.

سایر مقالات مجله تخصصی آموزش الکترونیکی: