آیا بعد از شیوع کرونا شهریه دانشگاه ها باید کاهش پیدا کند؟

تهیه شده توسط تحریریه سامانه کلاس آنلاین کلاس روم

مدتی پیش بیماری همه گیر کرونا باعث آنلاین شدن کلاس های دانشگاه ها شد ، دانشجویان از ایده پرداخت شهریه کامل برای یادگیری آنلاین جلوگیری کردند. فهمیدن دلیل آن کار سختی نیست. به هر حال ، آنها نمی توانستند بازی های فوتبال و بسکتبال ، باشگاه های دانشجویی ، دسترسی به آزمایشگاه ها و کتابخانه و مکالمات خارج از کلاس را که همه بخشی از تجربه معمولی دانشگاه است را ، بدست آورند.

هرچند دانشجویانی که آنلاین تدریس می کنند هزینه هایی مانند اجاره ی خوابگاه، رفت و آمد، هزینه لباس و … که اکثرا هزینه های غیردانشگاهی است را شامل می شود پرداخت نمیکنند، اما باز هم تمایلی به پرداخت هزینه های کامل دانشگاه ندارند.آیا داشتن انتظار اینکه کلاس های آنلاین هزینه ی کمتر یداشته باشند بجا است؟ آیا مدارس و

آیا دانشگاهها حق دارند هزینه کامل تحصیل را با وجود آنلاین بودن دریافت کنند؟

قیمت در مقابل هزینه

علاوه بر این ، مهم است که تفاوت بین “قیمت آموزش” و “هزینه تحصیل” را درک کنید. این دو مورد ممکن است غالباً درک نشوند زیرا اصطلاحات “قیمت” و “هزینه” اغلب به جای هم استفاده می شوند ، مثل اینکه کلمات مترادفی باشند. اما تفاوت زیادی بین این دو وجود دارد.

قیمت مقدار پولی است که برای یک کالا یا خدمات از مصرف کننده – در این مورد دانشجو – دریافت میشود. هزینه مبلغی است که تأمین کننده برای تولید آن کالا یا ارائه آن خدمات هزینه می کند. برخلاف تجارت ، هزینه تحصیل در دانشگاه ها – یعنی شهریه – تقریباً همیشه کمتر از هزینه ارائه آموزش است. این تفاوت توسط مودیان و کمک های مالی در داتشگاه های دولتی و درآمد موقوفات ، هدایا و کمک های مالی در دانشگاه های خصوصی تأمین می شود.
به عبارت دیگر ، حتی وقتی خانواده های آنها “بهای کامل” را پرداخت می کنند ، افراد هزینه کامل تحصیلات خود را پرداخت نمی کنند.

با این حال ، به دلیل نیاز به سیستم عامل های فن آوری جدید ، آموزش و پشتیبانی آموزشی آنلاین ، هزینه آموزش در طی همه گیری در واقع افزایش یافته است. دانشکده هنوز در حال تدریس است و برای کمک و مشاوره بیشتر در دسترس دانشجویان است. و از آنجا که برخی از دانشجویان و کارمندان در دانشگاه حضور خواهند داشت حتی اگر آموزش به طور عمده آنلاین باشد ، دانشگاه ها مبالغ بالایی را برای به روزرسانی و نگهداری دانشگاه های خود برای ایمنی در مقابل COVID-19 هزینه کرده اند.

با این حال درک این نکته مهم است که بدانیم دانشگاه ها برای انجام دستورالعمل ها و پروتکل های بهداشتی و برقراری سیستم های آنلاین هزینه های زیادی را متقبل شده اند. حتی شاید هزینه هایی به مراتب بالاتر از قبل.

عوامل کمک مالی

حتی اگر دانشگاه ها “تخفیف آنلاین” ارائه دهند ، ممکن است به همان اندازه که مردم فکر می کنند، به دلیل نحوه عملکرد “کمک مالی” ، تفاوتی ایجاد نکند.

در دانشگاه های چهار ساله خصوصی و غیرانتفاعی ۸۵ درصد از دانشجویان در مقطع کارشناسی کمک مالی دریافت می کنند. این دانشجویان نه تنها از یک امکان که کمتر از هزینه کالج است ، بهره مند می شوند ، بلکه از طریق کمک مالی تخفیف بیشتری در قیمت دریافت می کنند.

این منجر به یک نکته مهم می شود. اگر شهریه کاهش یابد ، دانشجویان کمک مالی کمتری دریافت می کنند و از این رو انتظار می رود که بدون توجه به هزینه شهریه ، همان مقدار پول را پرداخت کنند.

در قسمت شهریه به طور کلی تجارب خارج از کلاس مانند فعالیت های دانشجویی و محل اقامت لحاظ نمی شود. هنگام تحصیل از راه دور ، دانشگاه ها هزینه اقامتگاه ، غذا و فعالیت را دریافت نمی کنند. این بدان معنی است که دانشگاه ها درآمد خود را از دست می دهند. آنها مجبور می شوند برخی از کارکنان را که با گروههای دانشجویی همکاری می کنند، اخراج کنند.

بنابراین در حالی که برخی هزینه های مربوط به چنین مسائلی در آموزش آنلاین حذف می شود ، اما قیمت گذاری شهریه دست نخورده خواهد بود یا کمی کاهش می یابد. اما توانایی دانشگاه ها برای کاهش شهریه عمدتا به توان مالی آن دانشگاه بستگی دارد.

تنظیمات قیمت

حتی با توجه به این واقعیت ها ، بعضی از مدارس و دانشگاه ها هنوز هم شهریه را برای یادگیری آنلاین پایین می آورند.

برخی دانشگاه های کوچک و مدارس نه چندان معروف اگر هزینه کمتری دریافت نکنند ، دانش پذیران را از دست می دهند. آنها به ازای هر دانش پذیر هزینه کمتری دریافت خواهند کرد اما انتظار دارند با تعداد ثبت نامی های بیشتر حداقل بخشی از ضرر را از بین ببرند.

بدبینی و سود بالقوه

البته بسیاری از دانشجویان متقاعد نشده اند که آموزش آنلاین، از همان کیفیت آموزش حضوری برخوردار خواهد بود. بعلاوه ، بسیاری از دانشجویان به دلیل اینکه انتظار نداشتند روزهای دانشگاه خود را صرف یادگیری از راه دور کنند ، ناراحت هستند.

اما یک سود بالقوه بلند مدت وجود دارد.

بیماری همه گیر COVID-19 رهبران آموزش عالی را مجبور به کنترل هزینه ها با تغییر اولویت ها و حذف هزینه های غیر ضروری از راه هایی کرده است که قبلاً درباره این کار فکر نمی کردند. در نتیجه می تواند به مرور زمان به کاهش هزینه و کمتر شدن هزینه های تحصیل بینجامد که این مسئله خود نتیجه ی مثبتی تلقی می شود.