دوره های آنلاین گسترده (MOOC) فرصت مناسبی برای هم صحبتی افراد با تحصلات عالی است.
این دوره های آنلاین رایگان که اغلب مربوط به دانشگاه های معتبر می شوند یک سوال واضح را ایجاد کرده است: چرا وقتی دانشجویان می توانند دوره های با کیفیت را به صورت رایگان دریافت کنند، برای رفتن به دانشگاه باید هزینه بپردازند؟
پاسخ کوتاه و واضح است، دانشگاه ها فقط تدریس نمی کنند: آنها گواهینامه می دهند. مدت هاست که دانشگاه ها دروازه بان های ادامه تحصیل و مشاغل حرفه ای هستند. مدارک تحصیلی ، نمرات و نتایج امتحانات سیگنال های دانش ، و بررسی عملکرد دانشجویان.
برخی از این دوره ها تجربیات عالی یادگیری هستند، بسیاری هم نه.
اما موک های نوآورانه اکنون روش های جدید تعامل، ارزیابی و ارائه مدارک را آزمایش می کنند.
ارزیابی آنلاین
سوال اصلی بسیاری از افراد در فضای آموزش آنلاین این است: چگونه مطمئن شویم دانش پذیری که در حال سنجش و ارزیابی است خود فرد مورد نظر است؟ چگونه مطمئن شویم که تقلبی در کار نیست؟ اصلا چگونه می توان از تقلب آنلاین جلوگیری کرد؟
در دنیای واقعی، ما می توانیم این کار را به راحتی و با نظارت مراقبین انجام دهیم مثل دانشگاه هایی که در پایان ترم در سالن های بزرگ امتحان برگزار می کنند. اما وقتی ارزیابی بصورت آنلاین انجام می شود ، خلأهای زیادی وجود دارد.
به طور فزاینده ای روش های ابتکاری جدیدی برای جلوگیری از تقلب در هنگام امتحانات و ارزیابی آنلاین وجود دارد، از جمله تولید آنلاین تست هایی که می توان با استفاده از وب کم دانش پذیر را رصد کرد، قفل کردن مرورگر برای جلوگیری از “جستجوی گوگل” برای پاسخ ها، تشخیص کلید ضربه زدن روی صفحه کلید کامپیوتر؛ و نرم افزار تشخیص تقلب.
همچنین مراکز آزمایشی وجود دارد که دانش پذیران می توانند برای انجام یک آزمون حضوری برای یک دوره آنلاین مراجعه کنند.
مدرک و ارزیابی
هرچه در مسیر آنلاین قرار می گیریم، نوآوری نه تنها برای اعطای مدارک لازم، بلکه برای ارزیابی نیز لازم به نظر میرسد. البته ، انواع مختلفی از ارزیابی وجود دارد، برخی از آنها بیشتر از سایرین با محیط های آنلاین سازگار هستند و برخی در انتقال تصویر دستاورد بهتری داشته اند.
به عنوان مثال ، بهتر است دانش دانشجوی داروسازی در مورد داروها و تداخلات آنها را آزمایش کنید ، و احتمالاً ایده ای بهتر برای ارزیابی توانایی های آنها برای استفاده از این دانش ، درگیر شدن با بیماران تحت درمان در یک داروخانه واقعی یا شبیه سازی شده است.
مورد دوم “معتبر” تر است زیرا آنچه را که در دنیای حرفه ای اتفاق می افتد با دقت بیشتری تکرار می کند اما در هر صورت روش آنلاین و آفلاین گران تر و چالش برانگیزتر است.
شاید به جای تمرکز بر نحوه آزمایش دانشجویان ، یک سوال هدفمندتر این باشد: با فرض اینکه می دانیم دانش پذیران برای رسیدن به نتیجه به چه استانداردی نیاز دارند ، چه مدرکی ما را قادر می سازد قضاوت کنیم که این دانشجو برای فارغ التحصیلی آماده است؟ به عبارت دیگر ، ارزشیابی فرصتی است که دانش پذیران می توانند شواهدی از دستاوردهای یادگیری را در مجموعه ای از قالب ها ایجاد کنند.
حتی یک گزینه ارزیابی معتبرتر (و تأیید شده) ، دفاع شفاهی بصورت آنلاین یا آفلاین است. دقیقاً مانند یک مصاحبه شغلی ، داوطلب باید سوالات و سناریوهای پیش بینی نشده را ارائه دهد و هوش هیجانی خود را به عنوان یک متخصص حرفه ای آینده نشان دهد.
به هر حال ، این روشی برای اغلب استخدامهای کارمندان جدید در آینده است. ممکن است خوب باشد که برخی از شیوه های ارزیابی و اعتبارسنجی خود را بر اساس همان خطوط طراحی کنیم.
راه های جدید در زمان های دشوار
پول در آموزش عالی بسیار کم شده است. بخش عمده ای از هر دلار هزینه شده برای تدریس مربوط به مراحل ارزیابی شامل ایجاد آزمون ، چاپ مقاله ، نظارت ، جمع آوری ، علامت گذاری ، تعدیل و بارگذاری نتایج و … می شود.
تأیید اعتبار و مقرون به صرفه بودن ، توانایی تغییر شرکت را دارد. این یک چالش بزرگ در فضای آنلاین است ، اما موک در حال حاضر پیشگام است و حضور در آن هیجان انگیز است.