طی دو سال گذشته، دوره های گسترده آنلاین باز، موک (MOOC) دنیای دانشگاهی را عوض کرده است. علی رغم بحث های فراوان در مورد اینکه آیا ایده ی برگزاری دوره های آنلاین رایگان برای همه در دراز مدت ایده خوب و مقرون به صرفه ای است یا خیر ، اما موک دروس ارزنده ای در مورد چگونگی یادگیری دانشجویان به ما می آموزد.
در مقاله اخیر برای Times Higher Education که بسیاری از دانشگاهیان را شوکه کرد ، دایان لوریار ادعا کرد “دوره های آنلاین رایگان که به هیچ مدرک و هزینه قبلی نیاز ندارند ایده جالبی است اما قابل اجرا نیست”.
در حالی که به خوبی مشهود است که دوره های آنلاین رایگان به زندگی بسیاری از افراد – دانش آموزان و دانشگاهیان – کمک شایانی کرده است. علاوه بر آن تحولات عظیمی در افکار عمومی در مورد یادگیری و تدریس آنلاین ایجاد شده است.
پرهزینه، اما با دوام
هزینه سرمایه گذاری های اولیه در زمینه طراحی و ایجاد و ارائه ی دوره آنلاین بسیار زیاد است. هزینه هایی شامل فیلمیرداری، اجاره دوربین ها، اتاق کروماکی، میکروفون های حرفه ای و… علاوه بر این ها از زمان زیادی که باید برای تهیه ملزومات و فیلمبرداری در نظر گرفت هم غافل نشوید. اما محتوایی که تولید می شود ماندگار است، محصول نهایی که در قالب ویدئو، پادکست صوتی و یا متن نوشتاری در دسترس قرار میگیرد می تواند حتی پس از پایان دوره ی آنلاین مورد استفاده قرار گیرد، منتشر شود و مجددا در زمینه های مختلف استفاده شود.
در حالی که بخشی از دانشگاهیان از موک متنفر هستند ، شواهدی وجود دارد که برخی دیگر از یادگیری دیجیتال در گذراندن دوره ی دانشگاهی خود استفاده می کنند. این افراد به پتانسیل فضای مجازی و آموزش دیجیتالی برای کمک به آموزش هرچه بهتر پی برده اند.
در بسیاری مواقع یادگیری ترکیبی (که هم شامل آنلاین و هم حضوری می باشد) می تواند بهترین انتخاب باشد.
در یک نظرسنجی اخیر از کارمندان دانشگاهی در لیدز ، ۷۰ درصد گفتند که برای تکمیل یادگیری در دانشگاه ، MOOC را به دانشجویان خود توصیه می کنند.
این دوره ها به دانشجویان این فرصت را می دهد تا همزمان با یادگیری با مدرسین دوره و همتایان خود در سخنرانی ها ، سمینارها ، آموزش ها و کارگاه های دانشگاهی تعامل داشته باشند و در موضوعات مورد بحث با مقامات برجسته جهانی ارتباط برقرار کرده و از آنها سوال کنند.
در مدارس متوسطه ، دانش آموزان در حال گذراندن دوره های آموزشی موک به عنوان بخشی از برنامه درسی کلاس و گسترش یادگیری خود هستند. این انگیزه افراد را برای تعامل با تحصیلات عالی فراهم می کند ، از انتقال به دانشگاه حمایت می کند و دانش آنها را افزایش می دهد.
از سوی دیگر ، رشد سرمایه گذاری های مشترک بین دانشگاه ها ، کارفرمایان و سازمان های حرفه ای برای تولید همزمان دوره های آنلاین و جاسازی آنها در مقاطع تحصیلی و آموزش حرفه ای ، قابلیت اشتغال ، مهارت های تحصیلات تکمیلی و حمایت از اقتصاد دانش را افزایش می دهد.
یادگیری شخصی
یکی از انتقادات به موک، این است که پاسخ سوالات دانش پذیران را به خوبی نمی دهد و آنها به صورت شخصی و خودآموز نمی توانند به یادگیری بپردازند. اولاً ، بیشتر موک ها افراد بسیار واجد شرایط را جذب می کنند. آنها مجموعه ای آماده از مربیان ، حامیان یادگیری و در برخی موارد “معلمان” هستند.
ما چندین نمونه از دوره های آموزشی خود را در مورد دانش آموزان سطح مدرسه دیده ایم که در مجامع بحث و گفتگو از پزشکان باتجربه مشاوره و راهنمایی می گیرند. این فعل و انفعالات خود به خود بوجود آمده و ممکن است به سرعت از بین بروند، اما در بعضی موارد در طول دوره پایدار هستند. استفاده از این دانش می تواند دوره های آنلاین را به میزان قابل توجهی غنی کند.
همه طراحان موک می دانند که کارهای بسیار بیشتری می توانیم انجام دهیم تا تجربه یادگیری آنلاین را برای شرکت کنندگان فراهم کنیم ، به ویژه با توجه به طیف گسترده ای از مهارت ها ، دانش ، اهداف یادگیری و انتظاراتی که دانش پذیران از دوره های آنلاین دارند.
به عنوان مثال ، می دانیم که بیش از ۵۰٪ از دانش پذیران آنلاین قبلاً هرگز دوره آنلاینی را سپری نکرده اند. ما به زودی از این دانش در مورد شرکت کنندگان استفاده خواهیم کرد تا گزینه های بیشتری به آنها ارائه دهیم. با این روش می توان محتواها را در اختیار افراد قرار داد همچنین امکان تعامل با معلمین و مدرسین را فراهم کرد.
تجربیات جمعی از موک ها و داده های بدست آمده از آنها این فرصت بی نظیر را بوجود می آورد تا بینشی در مورد یادگیری آنلاین ارائه دهیم که همچنین می تواند در دانشگاه ها برای غنی سازی تجربه دوره های ترکیبی یا رو در رو استفاده شود.
پس نباید خیلی سریع موک ها را کنار بگذاریم.