اکثر مشاغل بر اساس جمله ی زیر تصمیم گیری می کنند:
“به طور خاص آنها می خواهند بدانند که آیا آنچه تصمیم می گیرند دنبال کنند، باعث افزایش درآمد یا کاهش هزینه ها می شود؟ و درصورت مثبت بودن نتیجه، سرمایه گذاری می کنند.”
مشاغلی که این کار را به خوبی انجام می دهند در تجارت باقی می مانند.
با این حساب می توانید ببینید که دنبال کردن یک برنامه آموزش برای برخی از سازمان ها دشوار است.
از ابتدای شروع به کار، این دانش دچار این تصور شده است که قابل اندازه گیری دقیق نیست و نمی توان آمار درستی از آن استخراج کرد.
متأسفانه این یک کلیشه است که صنعت ما همچنان به نبرد با آن ادامه می دهد. اگرچه در این زمینه گام های بلندی برداشته شده است، اما این چیزی است که گاه به گاه مطرح می شود. بنابراین چگونه ارزیابی را در رویدادهای یادگیری و آموزش ثبت می کنید؟
واضح ترین نکته این است که شما باید یک شاخص از پیش تعریف شده جهت ارزیابی مانند تغییر در رفتار کارمندان، که مستقیماً با افزایش یا کاهش درآمد مرتبط است را در نظر بگیرید.
استفاده از مدل Kirkpatrick (کرک پاتریک)
یکی از روشهای شناخته شده برای اندازه گیری ابتکارات و آموزش با مدل ارزیابی کرک پاتریک است.
شما می توانید در نمودار بالا که توسط EIDesign ایجاد شده است، یک نمای کلی از آنچه این مدل در بر دارد و در آن مرحله با ارزیابی یک سازمان گره خورده است مشاهده کنید.
نکته در اینجا این است که کرک پاتریک بر پنج روش مختلف ارزیابی تأکید دارد.
امروزه متداول ترین در سطح آموزش سطح ۱ و ۲ است، اما همانطور که می بینید هنوز به ارزیابی توجه نمی شود.
به همین دلیل است که رهبران تجارت از ایده کسب مهارت ناامید می شوند.
طراحان آموزشی باید کارهای اضافی را برای یافتن راه هایی برای بدست آوردن سطح ارزیابی اضافی برای برنامه های خود انجام دهند، زیرا بدین ترتیب سازمان ها می توانند تأثیر واقعی برنامه های آموزشی آنلاین خود را تعیین کنند.