آیا در دوره های مجازی دانش آموزان و دانشجوایان بیشتر تقلب می کنند؟
بسیاری از دانشجویان دانشگاه ترجیح می دهند به جای روش های سنتی، به صورت آنلاین تحصیل کنند و همین امر نگرانی هایی را درباره اعتبار دانشگاه ایجاد می کند.
اگر حتی در زمان امتحانات وسوسه می شوید در دوره های حضوری تقلب کنید ، وقتی آنلاین هستید این کار را ، راحت تر انجام می دهید؟
اما تحقیقات انجام شده نشان می دهد که نحوه ارائه دروس دانشگاهی در پیش بینی اینکه دانشجویان بیشتر تقلب می کنند مهم است.
در دانشجویانی که دوره های آنلاین را انتخاب می کنند، بخصوص افرادی که تحصیلات خود را با تعهدات شغلی و شخصی درگیر می کنند ، رشد خاصی وجود داشته است.
چه شواهدی در مورد تقلب وجود دارد؟
نتیجه گیری در مورد احتمال تقلب دانشجویان دوره های آنلاین در مقایسه با دانشجویان کلاس های حضوری بی نتیجه است.
به عنوان مثال ، در مقاله ای که در سال ۲۰۰۶ به چاپ رسید عنوان شد كه تقلب در كلاس هاي آنلاين بيشتر از دوره هاي حضوری است.
در حالی که تحقیقات دیگر نشان داده بسته به نوع رشته و ارائه ی دروس توسط مدرسین و جمعیت دانشجویی، تقلب در دوره های آنلاین به مراتب کمتر است.
در تحقیقی دیگر ، دانش پذیرانی که فقط کلاسهای آنلاین شرکت می کردند کمتر از دانش پذیرانی که فقط کلاسهای حضوری شرکت می کردند ، تقلب می کردند.
این با تجربه سوینبرن مطابقت دارد. بر اساس ارقام داخلی (منتشر نشده) مربوط به سال های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ ، دانشجویان آنلاین ده برابر کمتر از همتایان دانشگاه خود درگیر سو رفتار علمی ، از جمله تخلف در آزمون (تقلب) هستند.
بنابراین به نظر می رسد سایر فاکتورها از جمله نحوه ارائه دوره ها – به ویژه سن دانشجو – در سلامت برگزاری آزمون های دانشگاه اهمیت بیشتری دارد.
ما می دانیم که دانش پذیران ۲۵ ساله یا بالاتر، کمتر درگیر رفتارهای سوء علمی مانند تقلب می شوند و از آنجا که دانشجویان آنلاین عموماً از همسالان خود در دانشگاه پیرتر هستند ، این می تواند توضیح دهد که چگونه برخی از محققان دریافته اند احتمال تقلب در آنها کمتر است.
در سوینبرن ، تقریباً ۵ برابر دانش پذیران زیر ۲۵ سال سن دارند در حالی که میانگین سنی دانشجویان آنلاین ۳۲ سال است.
البته ممکن است دانش پذیران مسن در پنهان کاری در تقلب مهارت بیشتری داشته باشند ، اما این بعید به نظر می رسد.
تجربه سوینبرن از تحقیقات نشان می دهد احتمال تقلب و تقلب مشترک در دانش پذیران جوان در مقایسه با همسالان بزرگتر خود بیشتر است، مانند کپی کردن کار دانش پذیران دیگر و ارسال آن به عنوان اثر خود. اما در هر صورت باید مراقب باشیم که کلیشه ها را تقویت نکنیم. همانطور که هر کسی که در هیئت های انضباطی نشسته است ، می داند ، تقلب های آکادمیک در اشکال ، اندازه ها ، گروه های انضباطی و سنین مختلف وجود دارد.
چگونه از فرهنگ تمامیت علمی حمایت می کنیم؟
دانشگاهها مطمئناً باید متناسب با آموزش آنلاین ، تغییرات تکنولوژیکی و جهانی سازی ، رویکرد خود را برای یکپارچگی آکادمیک به روز و سازگار کنند.
با این حال ، صرف نظر از نحوه ارائه دوره ها ، رویکرد کلی باید یکسان باشد. ما باید از فرهنگ فراگیر یکپارچگی آکادمیک پشتیبانی و با آنها ارتباط برقرار کنیم. این شامل تعامل فعالانه با دانشجویان ما ، آموزش صریح هنجارهای نوشتن و تحقیق دانشگاهی است.
همه اینها باید با سیاست ها و فرایندهای مناسب ، از جمله آموزش و پشتیبانی از کارمندان دانشگاهی و متخصص پشتیبانی شود.
ما باید از این ایده که دوره های آنلاین با مشکلات یکپارچگی آکادمیک درگیر است ، فراتر برویم یا برای “اصلاح” یادگیری آنلاین به اقدامات خاصی نیاز داریم. یادگیری آنلاین ، به خودی خود ، لزوماً عاملی در افزایش سو رفتارهای دانشگاهی نیست.