تهیه شده توسط تحریریه سامانه کلاس آنلاین کلاس روم
قبل از شیوع کرونا، بچه ها بیشتر روز خود را در مدرسه می گذراندند. در آنجا به آنها درباره ایمنی اینترنت آموزش داده می شد و هنگام آنلاین شدن توسط سیستم هایی که دسترسی به محتوای آنلاین را فیلتر یا محدود می كرد ، از آنها محافظت می شد.
مدارس برای جلوگیری از دسترسی کودکان به مطالبی که مناسب ایشان نبود ، محیط های محافظتی را فراهم می کرد. آنها همچنین از کودکان در برابر تهدیدهای مختلف مانند ویروس ها و رسانه های اجتماعی تعدیل نشده محافظت می کردند.
این کار معمولاً با استفاده از فیلترها و لیست های سیاه (لیست وب سایت ها یا منابع دیگری که مجاز نیستند) اعمال میشود و در دستگاه های مدرسه یا از طریق اتصال اینترنت مدرسه انجام می شود.
اما با مجازی شدن آموزش و یادگیری بسیاری از کودکان از خانه ، والدین ممکن است از نیاز به محافظت و ایمن سازی محیط مجازی اطلاع نداشته باشند.
بنابراین ، کودکان در معرض چه تهدیدهایی هستند و والدین برای حفظ امنیت آنها چه کاری می توانند انجام دهند؟
کودکان ممکن است با چه تهدیدهایی روبرو شوند؟
با افزایش استفاده از ابزارهای تحت وب ، بارگیری برنامه های جدید و وابستگی به ایمیل ، در صورت عدم کنترل والدین ومسولین این حوزه ،کودکان می توانند در معرض دسته جدیدی از تهدیدات بدافزارها قرار بگیرند.
این می تواند شامل ویروس ها و باج افزارها باشد – به عنوان مثال ، CovidLock (برنامه ای که اطلاعات مربوط به ویروس کرونا را ارائه می دهد) که سیستم عامل Android را هدف قرار داده و کد PIN را برای صفحه قفل تغییر می دهد. در صورت آلوده شدن ، کاربر می تواند دسترسی کامل به دستگاه خود را از دست بدهد.
کودکانی که از خانه درس می خوانند و به اینترنت متصل می شوند معمولاً توسط فیلترهایی که مدرسه آنها تأمین می کرده بهره مند نمیشوند.
بسیاری از صفحات و سایت های حتی معتبر جهانی میتواند کودکان را در معرض خطر قرار دهد. چرا که با ارائه ی مطالب گسترده ی مربوط به بزرگسالان امکان آسیب به کودکان وجود دارد.
بسیاری از مدارس از ابزار کنفرانس ویدیویی برای حفظ تعامل اجتماعی با دانش پذیران استفاده می کنند.
و از آنجا که استفاده از آن در حال عادی شدن است ، ممکن است افراد مخربی به دنبال بهره برداری از این سطح از آشنایی باشند. آنها می توانند كودكان را ترغیب كنند كه دست به كارهایی بزنند كه می تواند منجر به رفتارهای نامناسب جنسی شود. اداره eSafety از اوایل ماه مارس افزایش قابل توجهی در طیف وسیعی از آسیب های آنلاین را گزارش کرده است.
ممکن است برخی از خانواده ها از دستگاه های قدیمی یا قرض گرفته شده استفاده کنند. این دستگاه ها ممکن است از سطح محافظت یکسانی در برابر تهدیدات رایج اینترنتی (مانند ویروس ها) برخوردار نباشند، زیرا ممکن است دیگر توسط فروشنده پشتیبانی نشوند (مانند مایکروسافت یا اپل) و به روزرسانی های اساسی نداشته باشند.
همچنین ممکن است به دلیل ناسازگاری یا کمبود نیرو ، نتوانند جدیدترین نرم افزار محافظتی (مانند آنتی ویروس) را اجرا کنند.
برخی از دستگاه ها از فیلترها و کنترل ها به صورت طبیعی پشتیبانی می کنند. به عنوان مثال ، بسیاری از دستگاه های اپل برای محدود کردن دسترسی به برنامه ها و وب سایت ها و اعمال محدودیت های زمانی برای استفاده از دستگاه ها ، کنترل های ScreenTime را ارائه می دهند (دستگاه های Android اخیر ممکن است از ویژگی Digital Wellbeing با قابلیت های مشابه برخوردار باشند).
سازوکارهای سنتی مانند فایروال و ابزارهای ضد ویروس هنوز در لپ تاپ ها و سیستم های دسک تاپ ضروری هستند. مهم این است که اینها فقط نصب و فراموش نشوند. درست مانند سیستم عامل ها ، آنها باید مرتباً به روز شوند.
برای حمایت از کودکان برای استفاده از فناوری در خانه ، توصیه های زیادی در دسترس است.
به عنوان مثال وب سایت کمیسیون امنیت الکترونیکی استرالیا دسترسی به موارد زیر را فراهم می کند:
- یک کتابچه ایمنی آنلاین برای کودکان زیر پنج سال
- مشاوره در مورد کنترل والدین بر فضای مجازی مانند تنظیم فیلترها در اینترنت خانگی
- یک راهنمای ایمنی آنلاین برای جوانان
- مشاوره ویژه در مورد “موضوعات بزرگ” مانند آزار و اذیت اینترنتی و تماس ناخواسته
- مشاوره جهانی ایمنی برای کمک به والدین در برخورد با سو استفاده آنلاین.
به طور کلی موارد اصلی که باید به آن ها توجه کرد عبارتند از: - اطمینان از اینکه (در صورت لزوم) دستگاه مرتباً به روز می شود. این می تواند شامل به روزرسانی سیستم عامل مانند Windows ، Android یا Mac باشد
- استفاده از نرم افزار ضد ویروس مناسب (و اطمینان از بروز بودن آن)
- استفاده از کنترل های والدین برای محدود کردن زمان نمایش ، استفاده خاص از برنامه (مسدود کردن یا محدود کردن استفاده) ، یا فیلترکردن وب سایت خاص (مانند مسدود کردن دسترسی به YouTube)
- در بعضی از دستگاه ها والدین می توانند استفاده از دوربین و میکروفون را محدود کنند تا از ارتباطات خارجی جلوگیری کند
- اعمال محدودیت های سنی برای محتوای رسانه ای و وب سایت ها
- نظارت بر استفاده کودک از برنامه ها یا فعالیت های وبگردی
- پیکربندی مرورگرهای وب برای استفاده از “جستجوی ایمن”
- اطمینان از استفاده کودکان از وسایل در دید والدین
- صحبت با کودکان در مورد رفتارهای آنلاین
در حالی که فناوری می تواند نقشی مهمی در زمینه ی آموزش داشته باشد ، اطمینان از کار کودکان در محیطی که نظارت والدین (حداقل به صورت دوره ای) وجود دارد ، هنوز یک عامل مهم است.