چرا دانشگاه‌ها باید به آموزش آنلاین حتی بعد از پایان کرونا فکر کنند

کرونا دانشگاه ها را وادار کرده که دوره ها و کلاس های درس خود را به صورت آنلاین برگزار کنند. اما آنها باید گذشته از بحران فعلی هم برای آینده فکری کنند.

کرونا در همه دنیا زندگی را مختل کرده و یکی از بخشهایی که این تغییر عمیقا در آن احساس می شود جهان آموزش است. به نوعی ، عجیب است که Covid-19 چنین تأثیر عمیقی دارد ، زیرا آموزش آنلاین راهی را برای بسیاری از مدرسین فراهم می کند تا با وجود بیماری همه گیر، به تدریس ادامه دهند. انجام چنین کاری آسان نیست، به ویژه برای کسانی که برای اولین بار این تبدیل را انجام می دهند. اما امکان پذیر است و بیشتر از سایر مشاغل، آموزش به این تبدیل و تحول نیاز دارد.

هنوز هم ، اگرچه بسیاری از کالج ها و دانشگاه ها ناگهان و به دلیل ضرورت این تغییر را انجام داده اند ، اما بیشتر آنها در آرزوی زمانی هستند که تدریس به کلاسهای حضوری برگردد. بنا به دلایلی که در ادامه این مطلب خواهیم دید ، آموزش آنلاین هر چقدر هم که خوب باشد هرگز به طور کامل جایگزین آموزش حضوری نخواهد شد. اما کالج ها نیز نباید خیلی سریع از امکانات آموزش آنلاین صرف تظر کنند. در عوض، موسسات آموزشی که از یک کلاس آنلاین کاملاً یکپارچه استقبال می کنند، سرمایه گذاری عاقلانه ای برای آینده خود انجام خواهند داد.

1. ما نمی دانیم همه گیری کنونی چه مدت طول می کشد، یا تأثیر اجتماعی آن چه خواهد بود.

آموزش و پرورش شاید آینده نگرترین صنعت در طول تاریخ باشد. مردم همیشه نیاز به آموزش دارند و مدرسین نیز همیشه باید به آنها آموزش دهند. علاوه بر این، انسان ها اجتماعی هستند، چیزی که این روزها بسیاری از ما از آن آگاه هستیم. ما می خواهیم با هم یاد بگیریم.

اما با وجود ماندگاری تاریخی ، اگر بخواهید به دانش پذیران خود کمک کنید ، آموزش مدرن باید ادامه یابد و تهیه یک برنامه درسی با کیفیت آنلاین باید اولویت اول باشد. دلایل فعلی واضح است: همه گیری وجود دارد و تا زمانی که واکسن تولید نشود ، مشخص نیست که چه زمانی آموزش حضوری در کلاس از سر گرفته می شود. اما حتی اگر آموزش حضوری از سر گرفته شود ، Covid-19 ممکن است پویایی اجتماعی آموزش را از راه های عمیق تغییر داده باشد. ممکن است از دانش پذیران و مدرسین انتظار داشته باشیم که در صورت بروز هر نوع علائم سرماخوردگی یا آنفولانزا ، بیشتر در خانه بمانند ، و دانش پذیری که با سرفه خفیف در خانه بماند همچنان می خواهد به تدریس روز دسترسی پیدا کند.

به غیر از آموزش ، محیط کار در طیف وسیعی از صنایع به صورت آنلاین در حال حرکت هستند. این شیوه ممکن است در آینده نیز به هنجار جدید تبدیل شوند. دانش پذیران ممکن است با ایده آموزش آنلاین احساس راحتی بیشتری داشته باشند ، به خصوص اگر آن را یک آمادگی برای یک محیط کار از راه دور بدانند.

2. آموزش آنلاین به کالج ها و دانشگاه ها اجازه می دهد دوره های خود را برای مخاطبان گسترده تر نمایش دهند.

در چند دهه گذشته بسیاری از پردیس های دانشگاهی رونق ثبت نام را تجربه کرده اند. با حضور هرچه بیشتر دانش پذیران ، پذیرش آنها می تواند یک چالش باشد. دانشگاه ها برای ساخت مسکن جدید دانشجویی شتاب زده اند و هزینه های ساخت و ساز در افزایش قیمت شهریه نقش داشته است. برای دانشجویان ساکن در خانه های دانشجویی، خوابگاه می تواند به طور کلی به هزینه های آنها اضافه کند.

با سرمایه گذاری در آموزش آنلاین ، کالج ها و دانشگاه ها می توانند راهی دیگر به دریافت مدرک تحصیلی اضافه کنند که متکی به ساخت مسکن بیشتر در دانشگاه نیست. این مورد علاقه هر دانشجویی نخواهد بود ، اما برای برخی ممکن است یک راه نجات و امکان برای تحصیل در دانشگاه با قیمت مناسب تر باشد.

این فقط برای دوره های چهار ساله دانشگاه صدق نمی کند بلکه می تواند برای کالج های اجتماعی و تجاری نیز اعمال شود ، که معمولاً مسکن دانشجویی ارائه نمی دهند. به خصوص در مناطق روستایی ، بسیاری از دانش پذیران برای رفت و آمد به کلاس مجبورند مسافت طولانی را طی کنند. دوره های آنلاین همچنین انعطاف پذیری بیشتری برای دانشجویان شاغل ، یا دانشجویانی که درگیر برنامه روزانه زیادی هستند اما می خواهند دوره ی خود را در یک بازه زمانی کوتاه به اتمام برسانند ، ارائه می دهد. این تجربه ممکن است برای اکثر دانشجویان یک تجربه مورد قبول نباشد ، اما ممکن است در آینده رایج شود.

۳ . آموزش آنلاین امکانات بیشتری را در اختیار افراد نیازمند قرار می دهد.

برای بسیاری از دانش پذیران ، آموزش آنلاین دسترسی به یادگیری را بیش از آنچه در گذشته امکان پذیر بوده است می نماید. این دانش پذیران عبارتند از ، کسانی که اختلال بینایی یا شنوایی دارند ، کسانی که چالش های یادگیری دارند و تنظیمات و قوانین کلاس را به طور دشواری درک می کنند و حتی کسانی که اختلالات خود ایمنی شدید دارند. در حالی که بسیاری از ما دسترسی حضوری به کلاس را امری مسلم می دانیم ، اما برای آنها عکس این مورد وجود دارد.

در حالی که آموزش آنلاین چالش های دستیابی را به خودی خود به همراه دارد كه البته همه مربیان و طراحان دوره باید از آن آگاه باشند ، پرداختن به این موضوعات درمانی آسان تر از غلبه بر بسیاری از موانعی است كه مدت ها است از حضور این دانش پذیران در كلاس های حضوری جلوگیری می كنند. یک زیرساخت آموزش آنلاین قوی می تواند کلاس را به روی دانش پذیرانی که جز به روش آنلاین قادر به ادامه تحصیل نیستند، باز کند.

4. دانشکده ها این فرصت را دارند که در ضبط با کیفیت سخنرانی و تدریس ها سرمایه گذاری کنند و با استفاده از مطالب آنلاین نوآوری های خود را انجام دهند.
   در حالی که بسیاری از دانشکده ها دارای دانشکده ای با اعتبار بالا در زمینه های مربوطه خود هستند ، بسیاری از آنها هنوز مجبور نیستند آرشیو سخنرانی های برخی از استادان معتبر خود را تهیه کنند. اکنون زمان مناسب برای انجام این کار است ، به خصوص که این مدرسان در حال آماده سازی برای آموزش دوره های آنلاین در ترم آینده هستند.

به همین ترتیب ، دوره های آنلاین این فرصت را به مربیان می دهند تا تکنیک های جدید آموزشی را با هدف یافتن راه های موثرتر برای آموزش دوره های خود امتحان کنند. در حالی که کلاس های درس از نوآوری مشابهی برخوردار هستند ، دوره های آنلاین بازخورد بیشتری را ارائه می دهند ، که می تواند در توسعه روش های جدید آموزشی مفیدتر باشد.

5. یادگیری آنلاین می تواند بخشی از یک فضای آموزشی ترکیبی موثرتر شود.

سرانجام ، در حالی که یادگیری آنلاین در حال حاضر تنها گزینه برای بسیاری از کالج ها است ، هیچ دلیلی وجود ندارد که این تجارب را مغایر بدانید. در حقیقت، متحد کردن این دو و در واقع آنچه به عنوان “یادگیری ترکیبی” شناخته می شود، یکی از پویاترین و هیجان انگیزترین راه هایی است که کالج ها می توانند تجارب آموزشی بهتر را ارائه دهند.

تصور کنید اگر دانشجویان به جای استفاده از وقت کلاس برای نشستن دانش پذیران در محل و گوش دادن به سخنرانی که استادشان همان سخنرانی را هر سال برگزار می کند، بتوانند این سخنرانی را بصورت آنلاین تماشا کرده و وقت کلاس را به بحث حضوری یا کار آزمایشگاهی یا سخنرانی های دانشجویی اختصاص دهند.
این امر منجر به ایجاد یک فضای یادگیری بسیار موثرتر می شود، جایی که منظور از “مشارکت” چیزی بیش از حضور فیزیکی است.
یادگیری ترکیبی می تواند آینده آموزش باشد، اما بدون سرمایه گذاری قابل توجه دانشکده ها در آموزش آنلاین اتفاق نمی افتد. لحظه فعلی دقیقاً زمان ارزشمند ساختن آن سرمایه گذاری است.

تجربه فعلی آموزش آنلاین نباید آینده را منعکس کند.

هیچ یک از این موارد برای رفع نگرانی های فعلی بسیاری از مدرسین آنلاین نیست. این تغییر و تبدیل تاکنون برای دانش پذیران و مدرسین تاحدودی ناخوشایند بوده است. بسیاری آماده نیستند ، مجهز نیستند و استرس دارند. با این وجود ، علی رغم شروع سنگین آن ، کالج ها و دانشگاه ها نباید از امکانات بسیار واقعی که ایجاد می کند غافل شوند، به ویژه برای دانش پذیرانی که ممکن است هرگز فرصت حضور در کلاس های سنتی را نداشته باشند.
هرچه دانشگاه ها و موسسات آموزشی و مدارس بیشتر خود را برای تحصیلات آنلاین آماده کنند ، بهتر قادر به خدمت به همه دانش پذیران خود خواهند بود و برای آینده آماده تر می شوند.