گیمیفیکیشن به سه سطح یا دسته مجزا تبدیل شده است و به سختی افرادی را می یابید که دسته ی سوم را اجرا کنند.
گیمیفیکیشن می تواند به جذابیت بیشتر دوره شما کمک کند، به همین دلیل بسیاری از سیستم عامل های ایجاد دوره، اجرای این روش ها را به ویژه دوره های مبتنی بر WordPress، امکان پذیر می کند.
اکنون، طی سالهای گذشته شاهد تحول در عناصر گیمیفیکیشن هستیم. این مسئله که فناوری خوب و تاثیرگذار است تا حدی در حال پیشرفت است و بخشی از آن نیز به این دلیل که انتظارات یادگیرندگان آنلاین را برآورده کرده توانسته به پیشرفت خود ادامه دهد. امروز گیمیفیکیشن به سه دسته تقسیم بندی می شود، از پایه تا پیشرفته تر.
رده های ۱ و ۲ کاملاً رایج است، اما رده ۳ امروزه بندرت انجام می شود و فرصتی بزرگ برای ایجادکنندگان دوره است. در زیر توضیحات مربوط به هرکدام آورده شده است.
دسته ۱ – امتیازات
امتیازها نمایانگر یک سطح ابتدایی برای بازی سازی هستند.
مفهوم ساده است: یک کار را انجام دهید و چند امتیاز کسب کنید. به عنوان مثال، در صورت اتمام درسی، امتیاز دریافت می کنید. دوره ای را به اتمام رساندید؟ درست حدس زدید، امتیاز بالاتری میگیرید.
سپس می توان از این نقاط برای ایجاد تابلوی امتیازات استفاده کرد. این اساساً یک لیست در حال اجرا از کاربرانی است که بیشترین امتیاز را دارند. این نوع رقابت دوستانه می تواند به عنوان عاملی تحریک کننده برای سایر کاربران عمل کند.
اما مراقب باشید! چرا که می تواند نتیجه معکوس نیز داشته باشد.
برخی خواهند دید که تقریباً به اندازه افراد با عملکرد بالا امتیاز ندارند بنابراین ممکن است دلسرد شوند. برای مقابله با این موضوع بهتر است تابلوهای امتیازات را برای کاربران مشابه نشان دهید. به عنوان مثال، شما می توانید افراد با امتیاز بالا را برای کاربرانی که بخشی از یک دوره هستند و نه در تمام دوره ها، نشان دهید.
دسته ۲ – امتیازات، نشان ها و پاداش ها
با انتقال نقاط گذشته به نشان ها می رسیم.
احتمالاً با این مفهوم آشنا هستید. شما در یک دوره کارهایی را انجام می دهید و امتیازاتی را دریافت می کنید، اما همچنین می توانید نشان هایی را برای قرار دادن در دریافت های دیجیتال خود کسب کنید.
این نشان ها جذابیت بیشتری دارند و نمای تصویری خوبی از آنچه شما به دست آورده اید هستند. آنها همچنین سرگرم کننده تر از اعداد ساکن هستند.
اگر امتیاز و نشان دارید، در واقع در رده ۱٫۵ هستید. برای رفتن به دسته ۲ باید یک عنصر دیگر اضافه کنید: جوایز.
پاداش به هر چیزی که امتیازها و نشان ها به دانش پذیران اجازه می دهد انجام دهند در مقایسه با دانش پذیرانی که هنوز امتیاز کافی یا نشان خاصی ندارند، گفته می شود. تنظیم دوره های خاص برای باز کردن قفل پس از کسب امتیاز کافی، یک نمونه از این موارد است.
باز کردن مطالب پاداش، انجمن ها، تماس های مربیگری و غیره هنگام دریافت نشان های خاص، یکی دیگر از موارد احتمالی مبتنی بر پاداش در این دسته بازی است.
اهمیت این امر این است که شروع به معنی دادن به عناصر بازی می کند که باعث افزایش تعامل کلی دانش پذیران می شود.
دسته ۳ – مالکیت گیمیفیکیشن
دسته ۳ در مورد فرهنگ سازی است که در آن دانش پذیران نسبت به عناصر گیمیفیکیشن خود احساس مالکیت می کنند.
بزرگترین تفاوت بین دو دسته قبلی و این دسته این است که در دسته های ۱ و ۲، گیمیفیکیشن برای دانش پذیر اتفاق می افتد. در این گروه، گیمیفیکیشن از دانش پذیر اتفاق می افتد.
این یک تفاوت ظریف اما عمده است.
اکنون آنچه برنامه آنها را نسبت به اکثر دیگران متفاوت می کند این است که آنها فراگیران را تا حدی غوطه ور کرده اند که احساس مالکیت نسبت به دستاوردهای خود داشته باشند. در مورد Great eCourse Adventure، یکی از راه هایی که آنها با اجرای یک ارز ساخته شده این کار را انجام می دهند.
همانطور که دانش پذیران یک دوره را می گذرانند، می توانند امتیاز و نشان کسب کنند که به ارز دیجیتالی ترجمه می شود که می تواند برای خرید پاداش واقعی استفاده شود. در این حالت قفل محتوا به طور خودکار باز نمی شود (اگرچه این یکی از ویژگی هایی است که آنها استفاده می کنند). دانش پذیران آنچه را که می خواهند پول خود را برای آن “خرج کنند” انتخاب می کنند. در واقع گیمیفیکیشن برای آنها اتفاق نمی افتد. آنها در حال انجام گیمیفیکیشن هستند.
این می تواند تأثیر روانی عمیقی در نحوه مشاهده افراد از محتوای دوره شما داشته باشد. این دیگر فقط محتوای دوره نیست بلکه اکنون یک تجربه است. با این تعامل دو طرفه یک فرهنگ وجود دارد.
اخیرا آن ها نه تنها تغییرات بصری در سیستم عامل خود ایجاد کرده اند، بلکه به روزرسانی های تجربه نیز در کارشان وجود دارد. داستان کوتاه، آنها در حال ایجاد زمینه جدیدی در مورد چگونگی استفاده از گیمیفیکیشن برای افزایش تعامل و علاقه فراگیر هستند.
اگر تا به حال یک زبان را مطالعه کرده اید، می دانید که این مسئله چقدر می تواند مهم باشد.
اما آیا می توانید ببینید DuoLingo در اینجا چه کاری انجام می دهد؟
برای لحظه ای به این فکر کنید. در بیشتر شرایط گیمیفیکیشن، ما تا حدی با دیگران رقابت می کنیم. ما امتیازات و نشان های آنها را می بینیم و با نمونه های خود مقایسه می کنیم.
اما این متفاوت است. ما با یک چالش شخصی روبرو هستیم. DuoLingo از من می خواهد که روی خودم شرط ببندم که می توانم به محتوای دوره متعهد باشم.
خنده دار این است که وقتی این واکنش غریزی خودم را دیدم این بود: “بیاورید، من می توانم این کار را بکنم!” … و با این کار وجدانم را به مطالب تعهد دادم.
امروز هیچ کس این کار را نمی کند، اما این ممکن است تا حدی وجود باشد زیرا واقعاً هنوز امکان پذیر نیست.
در سال های آینده می توان آن را به عنوان یک تحول عمده در گیمیفیکیشن دید. برای کسانی که از گیمیفیکیشن به عنوان یک جز اصلی در دوره های خود استفاده می کنند، هدف نهایی صعود به گروه ۳ است. این سطح غوطه وری و درگیر کردن محتوا را تشویق می کند که بسیار بیشتر از دو دسته اول موثر است.